Liście orzecha włoskiego jako źródło naturalnych substancji aktywnych.Optymalizacja procesu ekstrakcji.
Koło naukowe w roku akademickim 2013/2014 przygotowuje badania o tematyce "Liście orzecha włoskiego jako źródło naturalnych substancji aktywnych. Optymalizacja procesu ekstrakcji."
W ciągu ostatnich lat obserwuje się zainteresowanie przemysłu zielarskiego i kosmetycznego liściem orzecha włoskiego jako surowcem leczniczym oraz wykorzystywanym w kosmetyce. Orzech włoski (Juglans regia) jest drzewem z rodziny orzechowatych (Juglandaceae). Do celów leczniczych wykorzystuje się liście i owocnię orzecha włoskiego, które charakteryzują się szerokim spektrum działania. Wykazują silne właściwości bakteriobójcze wobec wielu bakterii zwłaszcza gronkowców, paciorkowców, pałeczek czerwonki bakteryjnej, duru brzusznego, a także ich mutantów antybiotykoopornych, przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne. Ponadto działają ściągająco na błony śluzowe jamy ustnej, przewodu pokarmowego i na uszkodzoną skórę, zmniejszają ich przepuszczalność dla wody i płynu surowiczego. W liściach orzecha włoskiego (Folium Juglandis) występują substancje czynne: juglon - pochodna naftochinonu, garbniki, flawonoidy, karotenoidy, kwasy organiczne, witaminy: C, B1, B2, K, P, sole mineralne. W kosmetologii liście orzecha włoskiego wykorzystuje się w powierzchniowych zapaleniach skóry, grzybic, żylaków, nadmiernej potliwości dłoni i stóp. Natomiast ściągające, przeciwbakteryjne działanie w leczeniu trądziku młodzieńczego. Juglon reaguje z keratyną naskórka tworząc związek o charakterze chromoforu, co zostało wykorzystane w kosmetyce (balsamy samoopalające, farby do włosów). Liście orzecha i jego przetwory wykazują działanie antyoksydacyjne.
Celem przeprowadzonych badań jest określenie optymalnych warunków procesu ekstrakcji wodno-alkoholowej liści orzecha włoskiego. Materiał do badań stanowią liście wysuszone bez dostępu światła oraz świeże liście orzecha włoskiego.
Ekstrakcja wodno-alkoholowa przeprowadzana będzie w różnych warunkach czasowych (od 15 min do 90 min) i różnym stosunku objętościowym wody i alkoholu (1:2 oraz 1:3). Następnie zostaną zmierzone współczynniki załamania światła przy pomocy refraktometru Abbego otrzymanych ekstraktów oraz ich wartości pH.