Indeks masy ciała - BMI
Nadwaga najczęściej spowodowana jest spożywaniem pokarmu zawierającego zbyt dużą ilość kalorii, w stosunku do potrzeb organizmu. Do oceny wagi człowieka służy indeks masy ciała BMI (Body Mass Indeks). Światowa Organizacja Zdrowia określiła zakres właściwego BMI w przedziale wartości 18,5 – 25.
BMI oblicza się ze stosunku masy ciała (w kilogramach) do kwadratu wzrostu (w metrach). Jeśli np. ktoś ma 160 cm wzrostu (czyli 1,6 m) i waży 60 kg, BMI wynosi: 60/(1,6 x 1,6) = 60/2,56 = 23,44. BMI tej osoby jest właściwy.
Klasyfikacja wg BMI:
niedowaga - wartość BMI poniżej 18,5 kg/m² u kobiet i poniżej 20 kg/m² u mężczyzn,
masa ciała prawidłowa - wartość 18,5-24,9 kg/m²,
I stopień otyłości, czyli nadwaga - 25,0-29,9 kg/m²,
II stopień otyłości - wartość BMI 30,0-39,9 kg/m²,
III stopień otyłości (otyłość olbrzymia zagrażająca życiu) - powyżej 40,0 kg/m².
Osoby z III stopniem otyłości wymagają pomocy lekarskiej, ponieważ tak duża otyłość może być konsekwencją patologii. Statystyki medyczne wskazują na fakt, iż co trzecia osoba z otyłością olbrzymią umiera w ciągu 10-ciu lat.
W przypadku wystąpienia otyłości można na podstawie prostych pomiarów określić jej typ. Dzielimy obwód talii przez obwód bioder. Jeżeli uzyskana wartość jest większa od 0,9 u mężczyzn i 0,8 u kobiet, to świadczy o typie otyłości tzw. jabłkowym lub inaczej brzusznym. Jeśli jest mniejsza, mamy otyłość tzw. gruszkową lub inaczej biodrowo-udową.
Otyłość można uznać za zaburzenie metaboliczne prowadzące do wielu groźnych chorób. Odnajdując dla siebie właściwą „drogę żywieniowa” możemy zapobiec złym tendencją drzemiącym w naszym organizmie. Analiza pierwiastkowa włosów jest jedną z metod diagnostycznych umożliwiającą określić typ metaboliczny osoby badanej, dzięki czemu można wskazać właściwą dietę wspartą chronoselektywą suplementacją. Podstawową funkcją Laboratorium Biomol-Med jest działalność profilaktyczna. Krzewimy wiedzę na spotkaniach, kursach, uświadamiamy naszych Pacjentów, iż każdy ludzki organizm jest inny i dlatego wymaga indywidualnego sposobu żywienia.
Otyłość – przyczyny
Prawie połowa naszej populacji ma problemy z nadmierną masą ciała, z czego nadwaga i otyłość zbiera mniej więcej równe żniwo. Wśród ludzi o prawidłowej masie ciała, połowa nie tyje, niezależnie od sposobu żywienia, natomiast pozostali muszą prowadzić ciągłą kampanię liczenia kalorii, aby utrzymać właściwą masę ciała.
|
Ludzie nie mający problemówz utrzymaniem wagi prawidłowej |
Ludzie mający skłonności do tycia |
|
|
25% |
75% |
|
|
|
z tego ludzie o własciwej wadze |
25% |
|
|
z nadwagą |
25% |
|
|
z otyłością |
25% |
Rozwój cywilizacyjny w ostatnich dwudziestu latach stworzył warunki, które rozleniwiają ludzi. Brak aktywności fizycznej i nadmiar pożywienia stwarza warunki do nadmiernego tycia. Każdy kilogram tkanki tłuszczowej to ponad 7000 kcal; człowiek do podstawowej przemiany materii potrzebuje dziennie od 1000 do 1200 kcal (jest to uzależnione od wieku, wagi i wzrostu); możemy przyjąć, iż przy umiarkowanej codziennej aktywności fizycznej i umysłowej przeciętnie człowiek zużywa dziennie ok. 2000 kcal. Nawet osoby niemające problemów z nadwagą mają 6-9 kg tkanki tłuszczowej. Wynika z tego, iż potrafimy przetrwać 3-4 dni całkowitej głodówki lub możemy przeżyć kilka tygodni przy minimalnych dziennych ilościach pożywienia.
W krajach europejskich problem otyłości narasta we wszystkich warstwach społecznych. Składa się na to wiele czynników, m.in.: psychologiczny (rozmaite frustracje stanowiące źródło stresu, który staramy się rozładować jedzeniem „pustych kalorii”); edukacyjny (całkowity brak wiedzy na tematy żywieniowe i suplementacji witaminowo – mineralnej); ekonomiczny (nie opłaca się dzisiaj produkować wysokogatunkową naturalną żywność).
Nadmierna waga ciała może być skutkiem wielu czynników:
genetycznych, żywieniowych (szczególnie w dzieciństwie, ponieważ wtedy powstaje określona ilość komórek w tkance tłuszczowej, które zostają na całe życie),
społecznych mających podłoże kulturowe (jedzenie dużych ilości ziemniaków, knedli, itp. w poszczególnych krajach Europy),
psychicznych (wpływ stresów, tryb życia uniemożliwiający regularne spożywanie posiłków),
ekonomicznych (nieograniczony dostęp do tanich "pustych kalorii” - "fast food", chipsy, napoje orzeźwiające) itd…
Otyłość - skutki
Nadmiar tkanki tłuszczowej nie należy oceniać tylko w kategoriach estetycznych. Należy sobie uświadomić, że jest to patologia grożąca zaburzeniami metabolicznymi prowadzącymi do rozwoju wielu chorób. Nie tylko sama otyłość jest dużym obciążeniem dla naszego organizmu z powodu konieczność ciągłego noszenia ze sobą dużego ciężaru (proszę sobie wyobrazić kogoś, kto nosi zawsze ze sobą jedno, dwa, a nawet trzy wiadra pełne tłuszczu…), ale o wiele niebezpieczniejsze są zaburzenia fizjologiczne do których pośrednio doprowadza. Wyodrębniono choroby, które są konsekwencją otyłości. Z rezultatów badań prowadzonych w ostatnich latach wynika, że znacznie częściej pojawia się choroba nowotworowa u ludzi otyłych. U kobiet stwierdzono większe ryzyko zachorowania na raka piersi i trzonu macicy, u mężczyzn - na raka okrężnicy i gruczołu krokowego. Od wieków znany jest związek cukrzycy z otyłością. Około 80% chorych na cukrzycę ma nadwagę lub otyłość. Osoby ze znaczną otyłością mają 50 razy wyższe ryzyko zachorowania na cukrzycę niż ludzie szczupli.
U otyłych osób po andropauzie ryzyko nadciśnienia tętniczego jest 3-krotnie wyższe w porównaniu z ludźmi szczupłymi. U otyłych ludzi młodszych (20-45 lat) ryzyko wystąpienia tego schorzenia jest 6-krotnie wyższe. Stwierdzono, że u otyłych pacjentów z nadciśnieniem 7-krotnie częściej niż u szczupłych z prawidłowym ciśnieniem krwi występują udary mózgu.
Choroba wieńcowa serca ściśle wiąże się z otyłością. Występowanie dławiących, silnych bólów za mostkiem u mężczyzn powyżej 40-tego roku życia wzrasta 1,5-krotnie przy małej otyłości, a 2-krotnie, gdy otyłość jest znacznego stopnia. U otyłych kobiet dolegliwości typowe dla choroby wieńcowej serca mogą nasilać się w okresie menopauzy.
Nadwadze i otyłości mogą towarzyszyć zaburzenia w gospodarce lipidowej. Charakteryzują się one podwyższonym poziomem złego cholesterolu (frakcji LDL) we krwi i obniżeniem poziomu cholesterolu dobrego (frakcji HDL) oraz podwyższonym poziomem trójglicerydów w surowicy krwi.
Szczególnie niebezpieczną jest otyłość brzuszna (typu męskiego, typ "jabłka"). Stwarza głównie zagrożenie chorobami kardiologicznymi. Bezpieczniejsze jest odkładanie się tkanki tłuszczowej na pośladkach i biodrach (typu żeńskiego, typ "gruszki"). Łatwej jest pozbyć się otyłości brzusznej, ale proces odchudzania może prowadzić do niebezpiecznych zmian profilu lipidowego we krwi.
Otyłość sprzyja częstszemu powstawaniu dny moczanowej.
U otyłych 6 razy częściej niż u szczupłych zwiększa się ryzyko chorób dróg żółciowych (kamica pęcherzyka żółciowego częściej występuje u otyłych kobiet niż mężczyzn i narasta wraz z wiekiem).
U otyłych często występują zaburzenia w oddychaniu. Mają oni wysoko ustawioną przeponę, co zmniejsza jej możliwości. Osoba otyła w wieku 40 lat może mieć wydolność płuc podobną do szczupłego siedemdziesięciolatka. Upośledzenie mechaniki oddychania i czynności płuc prowadzi do niedotlenienia, co sprzyja nadmiernej senności i małej aktywności ruchowej, pogłębiając otyłość. U mężczyzn z otyłością brzuszną często występuje zespół bezdechu podczas snu i uporczywe chrapanie, prowadzące do zaburzeń rytmu serca. Mężczyźni ci
często śpią w ciągu dnia.
Często występują choroby układu kostno-stawowego manifestujące się bólami stawów biodrowych, kolanowych i kręgosłupa.
Profilaktyka antyotyłościowa
W ostatnich latach problem nadwagi i otyłości uznano za chorobę mającą złożoną etiologie. Dlatego aby móc jej przeciwdziałać należy najpierw ją dobrze rozpoznać. Jedną z metod diagnostycznych mogących pomóc w utrzymaniu właściwej wagi lub w zrzuceniu zbędnych kilogramów jest analiza pierwiastkowa włosów, która odpowiednio zinterpretowana jest oceną stanu odżywienia człowieka. Biomol-Med na podstawie własnego doświadczenia proponuje Państwu program Twoja Linia (YourLine). Program ten obejmuje wiele form działalności z zakresu profilaktyki antyotyłościowej (szkolenia, prezentacje, publikacje).
Głównym założeniem programu jest fakt, iż każdy człowiek jest indywidualnością biochemiczną i wymaga indywidualnego sposobu odchudzania. Część diagnostyczna programu obejmuje dwie analizy pierwiastkowe włosów wykonane w odstępie minimum 9 miesięcy, zakładając iż po pierwszej Pacjent zrealizował cały zalecony program żywieniowy. Po drugiej analizie Pacjent otrzyma indywidualną dietę i zalecenia fizjoterapeutyczne.
Źródło: http://www.dietetyka.com.pl
